Alfons Postma

La forêt III

(vervolg van La forêt II)

De laatste dag van ons bosavontuur gaan we totaal de andere kant op. Uiteraard ook wederom een andere parkeerplek opgezocht ergens in de schaduw en op korte loopafstand van de eerste locatie die we gingen aandoen vandaag. Deze locatie lag in het achterste gedeelte van het bos, ver van het front. Het betrof een verbandplatz (een klein noodhospitaal) uiteraard ook van beton en op en bergtopje gebouwd zodat het rondom verdedigd kon worden. Eigenlijk niet meer als een heel klein fortje met loopgraven en diverse abri's eromheen aangelegd.

De reden dat dit hospitaaltje in de achterhoede lag mag duidelijk zijn, even geen directe dreiging om je heen en verzorging op een (destijds) geheime locatie. Zoiets als drones en ander observatiespul vanuit de lucht was uiteraard nog lang niet uitgevonden dus kon je op, pakweg een ruime vijfhonderd meter in de achterhoede weer opgelapt worden om de strijd weer aan te kunnen of tijdelijk in een van de abri's uit te rusten en weer op verhaal te komen. Oorlog moet, zeker vanuit Duits perspectief, zo efficiënt mogelijk gevoerd worden.

Ook weer een van de voordelen als je een bos bezoekt wat gedurende de hele oorlog strijdtoneel is geweest dan kom je dit soort bouwwerken ook tegen grotendeels diep onder de grond.

Tot zover het hospitaaltje. Het is een betonnen doos met twee of drie kamertjes en als je één kamertje hebt gefotografeerd dan weet je het verder wel. Wat opvalt is, wederom, de degelijke bouw. Het dak is versterkt met iets van spoorrails wat meegegoten is in het beton en hier en daar steekt er aan de buitenkant nog iets van uit. Het is duidelijk minder fraai afgewerkt als vele andere gebouwtjes dus wellicht later in de oorlog aangelegd en/of in grotere haast.

We gaan op zoek naar de commandobunker van de Beierse divisie. Verassend nog verder in de achterhoede grotendeels ingegraven in een bergflank. De afstand tussen het hospitaaltje en deze bunker wilden we eerst te voet doen maar we hebben uiteindelijk toch de camper maar weer uit de schaduw gehaald omdat het toch een best eindje tippelen bleek. Gelukkig viel het uiteindelijk vinden van de commandobunker mee maar de schuine bergflank opklauteren met je cameratas en statief was nog wel een "dingetje".

Je kon duidelijk zien dat de derde Beierse Divisie er zin in had. De commandobunker was verreweg het mooiste stukje betonbouw wat we in dit bos zijn tegengekomen. De ligging in de bergflank met de ingang richting "Heimat" in plaats van front was zeer mooi gekozen, de aangebouwde latrines aan de rechterzijde (trouwens de enige latrines die we überhaupt tegengekomen zijn). De houten blokjes in de wanden gaven duidelijk aan dat deze destijds voorzien waren van lambrisering of dergelijke versiering. Tja, echt mooi moet het hier destijds binnen geweest zijn.

Het enige wat we niet echt snappen is het gietijzeren kacheltje wat we hier in de grote ruimte tegenkomen, lijkt wel een Frans ding en waarschijnlijk niet uit de oorlog maar door een latere "bewoner" geplaatst. Hetzelfde zou ook kunnen voor de restanten van het springveren bed wat hier nog valt waar te nemen. Ik kan het wel begrijpen als een zwerver hier later een onderkomen heeft gevonden het is er relatief droog, lekker koel en het uitzicht is hier grandioos.

De kleinere kamer heeft een houten paal in het midden, ook zoiets wat we niet snappen mede omdat het geen functie lijkt te hebben. Deze ruimte had een zware stalen balk in het plafond zitten en had deze vierkanten houten paal helemaal niet nodig. Voor alles werd steen of beton gebruikt en nu ineens een houten paal?

Thuis nog eens rustig nadenkend denk ik dat deze ruimte een soort van kantine geweest moest zijn waarbij de paal een soort van gezelligheid en weerzien naar de "bierstube" moest symboliseren.

Twee latrines aan de rechterzijde van de bunker tegen de berghelling aan geplakt. Aangezien er honderd jaar geleden geen vrouwen in het leger zaten verwacht ik dat er eentje voor de manschappen is en de andere voor de officieren. Er waren op deze locatie echt niet genoeg personen aanwezig om twee latrines nodig te hebben dus vandaar mijn aanname.

Het is goed zoeken maar wellicht haal je derde (III) Beierse (Bay) divisie uit het plakkaat aan de gevel van deze bunker.

Zo, drie dagen door een dicht Frans woud gestruind met z'n tweetjes. zoekend, pratend, verkennend en vooral beseffend waar in Godsnaam deze oorlog voor nodig is geweest zoals helaas heden ten dage ergens op onze aardkloot nog steeds wel ergens legers tegenover elkaar staan. Hier is het gelukkig vredig nu en we taaien af, dit bos is klaar. Wellicht volgend jaar nog eentje...... wie zal 't zeggen...

EINDE